زندگی و کار در سیلیکون ولی و شرکت‌های غول فناوری، آرزوی بسیاری از جوانان جهان است که البته، از نزدیک چهره‌ی متفاوتی دارد.
افراد متخصص در حوزه‌های مختلف دنیای فناوری، با امیدهای زیاد برای کار در قطب فناوری جهان یعنی سان‌فرانسیسکو و خصوصا منطقه‌ی سیلیکون‌ولی، تلاش می‌کنند. آنها امید دارند که در شرکت‌های بزرگی همچون گوگل، اپل، مایکروسافت و دیگران استخدام شده یا استارتاپ خود را راه‌اندازی کنند. البته، زندگی با حقوق‌های مرسوم در سیلیکون‌ولی، منطقه‌ای که گران‌ترین خانه‌های آمریکا را دارد، به آن زیبایی که همه فکر می‌کنند، نیست.
مقاله‌های مرتبط:
سیلیکون‌ولی در اصطلاحات انگلیسی با «منطقه‌ی خلیجی» یا Bay Area نیز شناخته می‌شود. این توهم و آرزو که حضور در چنین منطقه‌ای، حقوق‌های نجومی و درآمد عالی به‌همراه خواهد داشت، بسیاری از افراد را به مهاجرت به سان‌فرانسیسکو واداشته است. نکته‌ی قابل توجه آن است که حقوق پرداختی به نیروی انسانی در حوزه‌ی فناوری، به آن خوبی که همگان تصور می‌کنند، نیست.
بازار املاک و مستغلات، در سان‌فرانسیسکو و خصوصا خلیج معروف آن، یکی از پررقابت‌ترین بازارها در کل آمریکا محسوب می‌شود. درواقع، پیدا کردن یک محل مناسب برای زندگی در آن منطقه، تقریبا غیرممکن است. بحران املاک در آن منطقه، موجب افزایش بی‌خانمانی و توسعه‌ی اپیدمی آن می‌شود.
طبق آمارهای مختلف، میانگین حداقل حقوق سالیانه در سیلیکون‌ولی حدود ۹۱ هزار دلار است. اجارهی خانه‌های تک‌تخت‌خوابه نیز از ۳۳۶۰ دلار شروع می‌شود. درنتیجه، کارمندان شرکت‌های حاضر در منطقه، باید سهم زیادی از حقوق خود را برای پرداخت اجاره، هزینه کنند. چنین قیمت‌هایی، خرید خانه را نیز تقریبا به افسانه تبدیل کرده‌اند. حدود ۶۰ درصد از نیروی کار سیلیکون‌ولی هیچ امیدی به خرید خانه ندارند.
موارد گفته‌شده در بالا، حقایقی کلی از هزینه‌های اسکان در سیلیکون‌ولی بود. علاوه‌بر این موارد، هزینه‌های دیگر نیز در قطب فناوری جهان، بالا محسوب می‌شود و به‌طور‌کلی، زندگی را از آن رؤیای اولیه، دور می‌کند. در ادامه‌ی این مطلب زومیت، به بررسی دقیق‌تر شرایط زندگی و نمایش تصاویری از حقایق منطقه‌ی سیلیکون‌ولی می‌پردازیم.
کمبود خانه در سیلیکون‌ولی، تقاضا را برای اجاره و خرید افزایش داده است و در نتیجه، قیمت‌ها نیز به‌صورت نجومی افزایش یافته‌اند. دراین‌میان، غول‌های فناوری نیز سرعت استخدام خود را کاهش نداده‌اند و نیروی انسانی بااستعداد، با سرعت بالایی به آن منطقه جذب می‌شود. بسیاری از استعدادهای جدید استخدام‌شده، با عینک خوش‌بینی وارد سیلیکون‌ولی می‌شوند و آینده‌ای پربار را برای خود تصور می‌کنند. درواقع، در ذهن آنها، خودروها و خانه‌های لوکس و سبک زندگی عالی و دور از تصور، نقش می‌بندد.
واقعیت زندگی در سیلیکون‌ولی، با آنچه اکثر متخصصان تصور می‌کنند، تفاوت دارد. اولین شوکی که به آنها وارد می‌شود، قیمت بالای اجاره در منطقه است. آنها پس از مدتی، مجبور می‌شوند تا سهم زیادی از حقوق خود را برای اجارهی محل زندگی پرداخت کنند. بقیه‌ی حقوق نیز خرج هزینه‌های سرسام‌آور زندگی در سان‌فرانسیسکو می‌شود.
افرادی که با هزاران امید، برای کار به سیلیکون‌ولی می‌آیند، پس از مدتی مجبور می‌شوند تا خلاقیت خود را برای کاهش هرچه بیشتر هزینه‌ها در این منطقه، به‌کار گیرند. یکی از نتایج این خلاقیت‌ها، منجر به تأسیس یک خوابگاه عمومی با نام Nagev شد. هدف شرکت مؤسس، فراهم کردن مکان خواب و زندگی برای کارمندان شرکت‌های فناوری در سان‌فرانسیسکو است. البته، نمونه‌های مشابه زیادی در آن شهر وجود دارند که با هدف کاهش هزینه‌های اجاره و اسکان تأسیس شده‌اند. Nagev، پنجاه اتاق را در ساختمانی ۳ طبقه، طراحی و اجرا کرده است.
بسیاری از ساکنان Nagev، با اجارهی ماهانه ۱۹۰۰ دلار، در تخت‌های چندطبقه اسکان دارند. ساکنان Nagev، از توسعه‌دهندگان نرم‌افزار، تا طراحان رابط کاری، تحلیل‌گران عملیات یا حتی مهندسان واقعیت افزوده را شامل می‌شوند که عموما، کمتر از ۳۰ سال سن دارند. در این مجموعه‌ها، یک ارتباط اجتماعی هم بین ساکنان برقرار است و آنها از هر فرصتی برای تبادل ایده‌ها و ساختن سرویس‌های جدید، استفاده می‌کنند. در ساختمان Nagev، هر یکشنبه برای نزدیکی هرچه بیشتر ساکنان، میهمانی و شام مشترک برگزار می‌شود.
ساکنان خوابگاه‌های سیلیکون‌ولی از امکانات ایجادشده تاحدودی راضی هستند، اما ساکنان محلی به اشغال فضاهای مسکونی توسط چنین شرکت‌هایی انتقاد دارند. آنها معتقد هستند که قیمت مسکن با چنین رخدادهایی افزایش می‌یابد.
درمقابل خوابگاه‌های عمومی، افرادی قرار دارند که با خانواده در سیلیکون‌ولی ساکن می‌شوند. آنها چالش‌های زیادی برای تأمین مسکن دارند و نمی‌توانند در هر ساختمانی، زندگی کنند. به‌عنوان نمونه‌ای از این خانواده‌ها، تصاویر زیر را می‌بینیم که یک خانواده‌ی ۳ نفره، در خانه‌ای پیش‌ساخته زندگی می‌کنند که از تگزاس، آن را به کالیفرنیا آورده‌اند.
زندگی در یک خانه‌ی پیش‌ساخته، چالش‌های خاص خود را دارد که باید، جابه‌جایی و پیدا کردن محل پارک برای اسکان خانه را نیز به آن اضافه کنیم. به‌هرحال، خانواده‌ی مذکور با یک خانواده‌ی دیگر توافق کرده‌اند که منزل خود را در پارکینگ آنها مستقر کنند. تأمین برق برای این خانه‌ی چوبی نیز با پریزی از خانه‌ی مجاور تهیه شده و تنها برای مقاصد خاص، از ژنراتور استفاده می‌شود.
همان‌طور که گفته شد، محدودیت‌های اسکان موجب پیاده‌سازی طرح‌های خلافانه نیز شده است. خانواده‌ی میکا برای تأمین برق خود از پنل‌های خورشیدی نیز استفاده می‌کنند. آنها در خانه‌ی کوچک خود، تقریبا تمامی نیازها را برطرف کرده‌اند. البته، آمادگی برای بزرگ شدن فرزند و رسیدن به سن نوجوانی هم در طراحی‌ها لحاظ شده است، اما با گذر زمان قطعا باید فکری اساسی برای محل سکونت کرد.
نمونه‌ای دیگر از خانواده‌های ساکن در سیلیکون‌ولی را در تصویر بالا می‌بینیم. آنها با امید کار درگوگل به این منطقه آمدند و پس از استخدام شوهر در تیم خودروی خودران گوگل، خانه‌ی پرتابل خود را در پارکینگ همان شرکت برپا کردند. آنها پس از تحمل دو سال زندگی در چنین خانه‌ای، حدود ۸۰ درصد از درآمد خود را برای تهیه‌ی خانه ذخیره کرده و به‌محض به‌دنیا آمدن فرزند، به خانه‌ی جدید نقل‌مکان کردند.
- ۹۷/۱۰/۲۹